Serwery podczas startu komputera
Serwery tego typu są uruchamiane z uniksowych plików systemowych /etc/rc, czyli skryptów powłoki wykonywanych podczas startu komputera. Przykładowymi serwerami uruchamianymi zwykle z plików /etc/rc są te, które obsługują NFS, SMTP
DNS. W wersjach Uniksa wywodzących się od BSD istnieje zwykle kilka plików w katalogu /etc, których nazwy zaczynają się od „rc” (na przykład /etc/rc.boot). W innych wersjach Uniksa w katalogu /etc znajdują się katalogi zamiast plików (na przykład /etc/rcO.d) katalogi zawierają różne polecenia startowe, każde we własnym niewielkim pliku.
Tak czy inaczej, powinieneś uważnie przejrzeć wszystkie skrypty startowe oraz wszystkie skrypty przez nie wywoływane. Zwykle podczas startu systemu wywoływany jest więcej niż jeden skrypt. W nowoczesnych systemach uniksowych jedne skrypty często wywołują inne i często przez kilku pośredników. Możesz na przykład odkryć, że skrypt startowy wywołuje inny skrypt, aby włączyć funkcje sieciowe, a ten wywołuje kolejny skrypt, aby włączyć usługi plikowe. Możesz też zauważyć, że skrypty startowe używają tajemniczych argumentów w dobrze znanych poleceniach (na przykład często uruchamiają program ifconfig z rzadko używanymi opcjami, które powodują odczytanie informacji konfiguracyjnych z dziwnych miejsc). Upewnij się, że rozumiesz wszystkie opcje i zmień te, które nakazują komputerowi uzyskanie informacji z sieci (albo od usług, które zwykle są dostępne, ale które zamierzasz wyłączyć).
Linux i niektóre wersje Uniksa mają narzędzie o nazwie chkconfig, dzięki któremu można zdecydować, czy poszczególne usługi będą uruchamiane, czy też nie. Kiedy zain
stalujesz usługę w systemie korzystający
Dlatego nie polecam powolnego uruchamiania w razie awarii a start „na zimno”